Kaş’tan sadece 20 dakika­lık bir feribot yolculu­ğuyla ulaşabileceğiniz Meis, bir günlük kaçamak için ideal. Gelin, bu küçücük ama bü­yüleyici adada bir yolculuğa çı­kalım; burada zaman adeta duru­yor, her sokak, her taş bir hikâye anlatıyor.

Meis, sadece 7,3 kilometreka­relik bir alan kaplasa da sundu­ğu deneyim devasa. Kaş’tan feri­botla ulaşmak son derece kolay; Meis Express veya Meis Ferry Li­nes gibi şirketler sabah 10:00 ci­varında kalkıyor ve akşam 16:00– 17:00 gibi geri dönüyor. Schen­gen vizesi gerekiyor, ancak kısa ziyaretler için Kaş’taki acenteler (Kahramanlar Turizm veya Me­is Express gibi) kapıda vize hiz­meti sunuyor—tabii evrakları­nızı önceden hazırlamanız şart. Yeşil pasaport sahipleri için vize derdi yok, ama herkesin geçerli bir pasaportu olmalı. Gidiş-dö­nüş biletler sezona göre 25–45 euro arasında değişiyor. Türki­ye’den çıkış için ödenen harç ise küçük bir meblağ; mobil bankacı­lıkla kolayca hallediliyor. Feribot biletinizi özellikle yaz aylarında (Mayıs–Ekim) önceden almakta fayda var, çünkü Meis’in popüla­ritesi her geçen yıl artıyor.

Yunan ve İtalyan mimarisinin harmanlandığı evler

Feribot Meis’e yaklaşırken, ada sizi bir suluboya tablosu gibi kar­şılıyor. Kayalık tepelerle çevri­li liman, sarı, pembe, mavi ve tu­runcu tonlarda neoklasik evlerle süslü. Burası Kastellorizo köyü, adanın tek yerleşim yeri. Yakla­şık 500 kişilik bir nüfusu var, ama yazın turistlerle dolup taşıyor. “Kızılhisar” adı, gün batımın­da kızıla çalan kayalardan ve 14. yüzyılda St. John Şövalyeleri’nin inşa ettiği kaleden geliyor. Kale­nin kalıntılarına tırmanmak bi­raz çaba istiyor, ama 200 metre yükseklikteki manzara buna de­ğiyor: Meis’in renkli evleri, mas­mavi deniz ve uzakta Kaş’ın si­lüeti. Fotoğraf makinanızı hazır tutun, çünkü burası sosyal medya için biçilmiş kaftan!

Adanın dar, çiçeklerle bezeli sokaklarında gezinmek, Meis’in ruhunu hissetmenin en güzel yo­lu. Yunan ve İtalyan mimarisi­nin harmanlandığı evler, Akde­niz’in sıcaklığını yansıtıyor. Os­manlı döneminden kalma camiyi mutlaka görün; 18. yüzyıldan kal­ma bu yapı, artık küçük bir müze olarak kullanılıyor ve adanın ta­rihine dair ipuçları sunuyor. Me­is, 1512’den 1915’e kadar Osmanlı egemenliğinde kalmış; bu dönem­de Kaş’la sıkı bir ticaret bağı kur­muş. Osmanlı’dan sonra Fransız­lar, İtalyanlar ve İngilizler adaya damga vurmuş; 1948’de ise Yuna­nistan’a katılmış. Pazartesi hariç her gün 08:00–15:00 saatleri ara­sında açık olan arkeoloji müzesi, bu katmanlı geçmişi anlamak için harika bir durak.

Müzede, antik döneme ait bu­luntular ve adanın 20. yüzyıl hika­yesi sergileniyor. Hemen yakın­larda, kayalara oyulmuş iki Lik­ya kaya mezarı (MÖ 4. yüzyıl) ise adaya antik bir hava katıyor. Bu mezarları görmek için biraz tır­manmanız gerekebilir ama man­zara ve tarih kokusu bunu telafi ediyor.

Meis’in en büyüleyici noktala­rından biri Mavi Mağara (Parasta veya Fokiali Mağarası). Liman­dan küçük teknelerle ulaşılan bu deniz mağarası, güneş ışınları­nın süzülmesiyle turkuaz bir ışık şöleni sunuyor. İçeride yüzmek, adeta başka bir dünyada süzül­mek gibi; su o kadar berrak ki di­bi görmek mümkün. Tekne tur­ları genellikle 10–15 euro ve bir saat sürüyor—erken rezervasyon yapmayı unutmayın. Karada de­nize girmek isterseniz, Mandraki Plajı veya Megisti Otel yakının­daki kayalık kıyılar ideal. Kumsal yok, ama suyun berraklığı ve se­rinliği bunu unutturuyor. Deniz ayakkabısı getirmekte fayda var, çünkü kayalık zemin biraz zorla­yıcı olabilir.

Türk Lirası kabul ediliyor

Öğle yemeği için Meis’in taver­naları bir başka keyif. Lazarakis veya Athena Fish Tavern gibi me­kanlarda taze ahtapot, kalamar, Yunan salatası ve saganaki (kı­zarmış peynir) deneyin. Menü­lerde genellikle Türkçe çeviriler var, Türk lirası da kabul ediliyor ki bu da Kaş’la bağın bir gösterge­si. Meze fiyatları 4–15 euro ara­sında; bir kadeh ouzo veya ye­rel şarapla yemeği taçlandırmak şart. Yemek sonrası, Oscar ödül­lü Mediterraneo filminin çekil­diği Cafe Mediterraneo’da bir kahve molası verin. Burası, ada­nın nostaljik havasını hissetmek için mükemmel bir nokta. Eğer tatlıya yeriniz kaldıysa, baklava veya loukoumades (Yunan usulü lokma) deneyin; bazı tavernalar bunları Türk mutfağından esin­lenerek sunuyor.

Meis’in sihrine kapılın

Meis’in büyüsü, sadeliğinde ve sakinliğinde yatıyor. Adada araba yok; sadece birkaç scooter ve yürüyüş sesleri. Yürümesi kolay, ama yokuşlar için rahat ayakkabı şart. Yerel halk, II. Dünya Savaşı sonrası Avustralya’ya göç edenlerin torunlarıyla renkli bir mozaik oluşturuyor. Kaş’tan gelenlere karşı son derece sıcakkanlılar; çoğu, Kaş’ı ikinci evleri gibi görüyor. Bu bağ, Meis’in Kaş’tan gelen erzaklara bağımlı olmasından da kaynaklanıyor, limanda Kaş’tan gelen tekneleri görmek sıradan bir manzara. Daha fazla tarih ve kültür için Santrapeia Okulu’nu veya Aziz George Manastırı’nı ziyaret edebilirsiniz. Her ikisi de adanın sessiz ama etkileyici köşeleri.

Feribot Kaş’a dönerken, Meis’in renkli silüeti ufukta yavaşça kayboluyor. Ama bu ada, sadece bir günlük gezi değil; küçük bir yerde bile güzelliğin, tarihin ve insan sıcaklığının nasıl bir araya gelebileceğinin kanıtı. Kaş’tayken pasaportunuzu alın, feribota atlayın ve Meis’in sihrine kapılın. Dönerken yanınızda anılar, belki birkaç magnet veya yerel zeytinyağı şişesi olacak. Meis, sizi tekrar çağıracak; çünkü bu ada, bir kez görenin kalbine yerleşiyor.